بسم الله الرحمن الرحیم

دانشگاه امام صادق(علیه السلام) بسیج دانشجویی

جناب آقای دکتر محمدجواد ظریف، وزیر محترم امور خارجه‌ جمهوری اسلامی ایران؛

سلام علیکم؛

آنچه در این ساعت ما را واداشت تا با دلی مضطر و نگران و سینه‌ای بغض‌آلود دست به قلم بریم و چند کلمه‌ای با سکان‌دار دستگاه دیپلماسی کشور سخن گوییم، ریشه در قصه‌ی دور و درازی دارد که بیش از سه سال است با شما در میان گذاشته‌ایم؛ هرچند تاکنون به وظیفه‌ی خود در پاسخگویی به مطالبات دانشجویی عمل نکرده‌اید ولی ما برحسب وظیفه و تکلیف انقلابیمان، در طول سالیان گذشته آنچه را که گمان برده‌ایم ضروری است و به مصلحت شما و مردم انقلابیمان بوده، علی‌رغم بی‌مهری‌ها و کم‌توجهی‌های شما ابراز داشته‌ایم و تا زمانی که لازم باشد و جان در بدن داشته باشیم، تکرار کرده و از گفتن آن نیز اندک ابایی نخواهیم داشت.

آقای ظریف! فصل دهم قانون اساسی، هادی و روشن‌گر مبانی سیاست خارجی این کشور انقلابی است که در رأس آن به مسأله‌ی مستضعفین اشاره شده و حمایت از آنان را در قبال مستکبرین گوشزد نموده است. هم اینک، در چند ماه پایانی مسؤلیت خطیرتان در سمت وزیر خارجه، لازم است نکاتی را با حضرتعالی بازخوانی کنیم:

آیا در سیاست خارجیِ توسعه‌گرای شما و مجموعه‌ی همکارانتان مسأله‌ی پیگیری حقوق مستضعفین در کنار مذاکرات طولانی با سران جنایتکار استکبار که امروز دشمنی‌شان به برکت مذاکرات شما! بیش از پیش بر همگان ثابت گردیده، مطرح بوده است؟ آیا آن را جزء شئونات جنابتان و دیپلماسی دولت یازدهم دیده‌اید؟

جناب آقای ظریف! امروز مردم ما از عملکرد سه ساله‌ی شما تنها معطل ماندن ظرفیت‌های داخلی را به یادگار دارند. آنچه که امروز جای شکر دارد آگاهی و فهم عمیق مردم از بی‌ثمر بودن اعتماد و مذاکره با شیطان بزرگ است که بار دیگر در حافظه‌ی تاریخی مردم ما به یادگار خواهد ماند. اما آنچه بیش از پیش تعجب و حیرتمان را برانگیخت، برخورد غیرواقعی و موفقیت‌پندارانه‌ی شما و برخی دیگر در قضیه‌ی برجام بود.

این تصور اشتباه تا آنجا ادامه یافت که مطلع شدیم جنابعالی در سفر اخیر خود به کشور ژاپن، آن را به عنوان راهبردی موفق و عملیاتی برای حل بحران سوریه پیشنهاد داده‌اید. حال جای سؤال است که کدامین موفقیت و گشایش را از دستاوردهای برجام دیده‌اید که این‌گونه پیروزمندانه و با غرور، مشابه آن را پیشنهاد داده و برای دیگر موارد نسخه پیچیده‌اید؟ عجیب است، حال که در سوریه و عراق مالک‌اشترها به پشت خیمه‌ی معاویه‌ها رسیده‌اند، دم از مذاکره و تغییر رویکرد و کنار گذاشتن استراتژی برد-باخت می‌زنید!

قهرمان دیپلماسی ایران! پس از پر کردن قلب رآکتور فردو و دستاورد تقریباً هیچِ برجام، قصد دارید چه چیزی را به کلکسیون افتخاراتتان اضافه کنید؟ امیدواریم این بار قلب دریده‌ی سرداران ایرانی و سوری و افغانستانی و عراقی و پاکستانی و یا سر بریده کودکان سوری به آن اضافه نشود! براستی سهم شما و دستگاه دیپلماسی دولت در موفقیت‌های جبهه‌ی مقاومت چه بوده است؟ در دیپلماسی‌تان مساله‌ی کشتار مسلمان مظلوم، از نیجریه و میانمار و کشمیر گرفته تا عراق و سوریه و یمن و در رأس آن فلسطین، چه جایگاهی داشته است و در این خصوص چه کرده‌اید؟

این سخن را نه از باب نصیحت و توصیه، که از جهت هشدار به عرضتان می‌رسانیم؛ جوانان و امت غیور حزب‌الله اجازه‌ی معامله بر سر پیروزی‌های فراوان در جبهه‌های نبرد از جمله سوریه را که ثمره‌ی مقاومت و خون مقدس هزاران نفر از مظلومین و شهدای گلگون‌کفن است را نخواهد داد. اگر بر این مساله باور ندارید، بدانید که آنچه امروز باعث پیروزی‌های پیاپی در جبهه سوریه گشته، استقامت و مقاومت رزمندگان این جبهه تا آخرین قطره‌ی خونشان در برابر دشمنان تا دندان مسلح بوده است، نه عقب‌نشینی و ایده‌ی مذاکره. بی‌شک ملت بزرگ ایران و تاریخ بهترین قضاوت‌ها را راجع به آنچه که کرده‌اید خواهند داشت.

والسلام علی من اتبع الهدی

سایه رهبری مستدام

بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام