مصرف کالای خارجی 
در ایران کالاهای خارجی به دو شکل مصرف می‌شود: یک نوع کالاهایی که در داخل کشور تولید نمی‌شود و محصولاتی که از نظر کیفیت و قیمت میان تولید داخل و خارج، اختلاف فاحشی وجود دارد اما صورت دیگرِ استقبال مردم از اجناس خارجی  زمانی است که کالاهای تولیدی در داخل کشور، نه تنها از نظر کیفیت و قیمت با مشابه خارجی اختلافی ندارند، بلکه گاهی کالاهای تولید داخل به مراتب از کالاهای خارجی بهترند اما جامعه همچنان اصرار دارد که کالاهای خارجی استفاده کند که این امر ۱۰۰‌میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت وارد می‌کند.
برندگرایی، تبلیغات و غفلت سه عامل مهم در مصرف بیش از اندازۀ کالاهای خارجی در کشور است. در کشور، کالاهای خارجی به دلیل اینکه برند هستند  مصرف می‌شوند و تبلیغات نیز نقش مهمی در این باره دارد؛ چرا‌که تبلیغات به مردم القا‌ می‌کند که کالاهای خارجی کیفیتی بهتر از کالاهای داخلی دارند در‌صورتی‌که این مسئله حقیقت ندارد. همچنین گاهی اتفاق می‌افتد که مصرف‌کننده به دنبال کالاهای خارجی نیست...
... و این فروشنده‌ها هستند که از این غفلت استفاده می‌کنند و کالاهای خارجی را به فروش می‌رسانند. بنابراین برای اصلاح الگوی مصرف و در نتیجه دستیابی به اقتصاد مقاومتی باید مصرف کالاهای خارجی کاهش یابند.
دومین مولفه اصلاح الگوی مصرف را کاهش اسراف است. در ایران مردم در انرژی، کالاهای اساسی و… بیش از استانداردهای موجود، مصرف می‌کنند که این امر از یک طرف باعث به وجود آمدن تورم می‌شود و از طرفی نیز منابعی که می‌توانست برای تولید محصول‌های دیگر کاربرد پیدا کند، به هدر می‌رود و این امر به نوبه خود خسارت‌های جبران‌ناپذیری برای تولید و اقتصاد ملی به بار می‌آورد و در نتیجه شکنندگی اقتصاد بیشتر می‌شود. از این رو برای اصلاح الگوی مصرف و رسیدن به اقتصاد مقاومتی نیاز است تا مردم در مصرف خود مدیریت و حد بهینه مصرف را رعایت کنند.
سومین مولفه اصلاح الگوی مصرف را کاهش تجمل‌گرایی است. تجمل‌گرایی یکی از آسیب‌های جدی اقتصاد ایران است که در سطح فردی، خانوادگی، کلان و سازمان‌ها وجود دارد؛ یعنی کالاهایی با قیمت گران اما با کارآیی کمتری در جامعه استفاده می‌شود. برای نمونه در بعضی شرکت‌ها از خودروهای گران قیمت خارجی برای کارهای روزمره داخل شهری بهره می‌برند، در‌حالی‌که در بسیاری از وزارتخانه‌ها از خودروهای داخلی استفاده می‌شود.
از‌این‌رو این تجمل‌گرایی تقاضای ارزی را بالا برده و کشور را به کالاهای خارجی وابسته می‌کند و اگر این تجمل‌گرایی به کالاهای داخلی باشد، نیز بخشی از منابع کشور صرف تولید کالاهایی با کاربرد کمتر می‌شود. در‌صورتی‌که باید ضمن کاهش تجمل‌گرایی مصرف کالاهای داخلی را ترویج کرد. در نتیجه کاهش تجمل‌گرایی می‌تواند الگوی مصرف را اصلاح کند و این امر زمینه‌ساز دستیابی به اقتصاد مقاومتی است.