از هرچه من بگویم، بالاتر بود، جامع کل بود، هم علما و هم عملا، هم از جهت گفتار، هم از جهت کردار.
از هرچه من بگویم، بالاتر بود، جامع کل بود، هم علما و هم عملا، هم از جهت گفتار، هم از جهت کردار.
هیچ چیزی او را غافل نمیکرد و از هیچ چیز رعب و ترسی نداشت. چون خدا را میدید.
برای خودش چیزی نمیخواست. وجودش وقف اسلام بود.
بسیار منظم و دقیق بود. هم از جهت برنامه کاری و درس و بحث و هم از جهت لباس و ظاهر.
خیلی جدی بود، هم در جهت طلبگی و بحث علمی و هم در جهت کار سیاسی و انقلابی. رهبران دینی دیگر ممکن بود در ظاهر شکست بخورند ولو در باطن به تکلیف عمل کرده باشند، اما امام حتی در ظاهر هم شکست نخورد، چرا که به اسلام باور داشت؛ امام حقیقت را میدید و ذره ای تردید نداشت.
96/3/13