به گزارش دانشجویی و فرهنگی؛ ابوذر گوهری استاد دانشگاه امام صادق(ع) در یادداشتی درکانال تلگرامی خود به بررسی نشست اخبر ترامپ و پوتین در آلمان پرداخت؛ در ادامه این مطلب را می‌توانید در تارنمای معاونت دانشجویی و فرهنگی مطالعه کنید:

خبر اعلام آتش‌بس در بخش جنوب غربی سوریه در اولین ملاقات رسمی دو ساعت و پانزده‌دقیقه‌ای پوتین و ترامپ در هامبورگ، ملموس‌ترین خروجی این دیدار بود. مسلماً این تصمیم حاصل مذاکرات گسترده طرفین در روزها و ماه‌های گذشته و ارتباطات بخش‌های نظامی طرفین است. بر اساس اظهارات تیلرسون طرفین گفتگوهای مفصل و جزئی در مورد سوریه داشتند که توافق مذکور اولین نشانه همکاری دو کشور در این زمینه است. به گفته وی طرفین دارای منافع مشترک در سوریه هستند اما تفاوت در نحوه رسیدن به اهداف است که باید در گام‌های بعدی مورد مذاکره قرار گیرد. 
استراتژی اولیه آمریکا در سوریه شکست داعش است اما در این راه ملاحظاتی نیز وجود دارد که فوری‌ترین آن‌ها عدم استقرار نیروهای سوری و محور مقاومت در مناطق آزادشده است. سیاست دوم آمریکا در سوریه نیز معطوف به ممانعت از حضور ایران در سوریه معطوف به منافع رژیم صهیونیستی است و در زمانیکه شکست داعش قطعی به نظر می‌رسد سیاست دوم اولویت جدی خواهد یافت.
آنچه در این دیدار حاصل شد باهدف ایجاد منطقه کاهش تنش و حائل در جنوب سوریه و در استان‌های هم‌جوار سرزمین‌های اشغالی است. رژیم صهیونیستی اصرار دارد با فشار بر آمریکا و روسیه این مناطق را از مذاکرات مربوط به آینده استقرار نیروهای حاضر در سوریه نیز مستثنا نماید و حتی معتقد به استقرار نیروهای آمریکایی به‌جای نیروهای روسی در جنوب سوریه، در قنیطره و جولان است. 
بعد دیگر سیاست آمریکا در سوریه مربوط به بخش شرقی رود فرات و نواحی مرزی ترکیه و عراق و جلوگیری از دسترسی محور مقاومت از عراق به سوریه و نیز مدیریت نیروهای تروریست داعش و تبدیل آن‌ها از نیروهای فرامنطقه ای به منطقه‌ای است. مسلماً آمریکا تلاش می‌کند ایران و محور مقاومت را از طریق روسیه مدیریت نماید. آنچه در دیدار سران دو کشور نهایی شد امری جدید نیست و از دوران اوباما مطرح بود اما در مقطع فعلی شیوه اجرای این توافق و نیروهای ضامن آن محل ابهام است. برخی منابع از اطلاع محور مقاومت از مذاکرات روسیه-آمریکا خبر می‌دهند و آنچه رخ داده را به معنای عدم رعایت منافع محور مقاومت توسط روسیه نمی‌دانند. اما درنهایت وجود دولت معامله‌گر در آمریکا و معامله احتمالی کاهش تحریم‌های مسکو در قبال اعطای امتیازاتی به آمریکا، یا گرفتن امتیازاتی در اوکراین توسط روسیه در ازای امتیازاتی در خاورمیانه دور از تصور نیست.